Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου Αλμυρού

Η Μετάνοια: Σκαλοπάτι προς την Αγιότητα  Με τις τόσες υποχρεώσεις και τους περισπασμούς που φέρνει μαζί της η κάθε μέρα, εύκολα μπορεί να ξεχάσουμε τη μετάνοια ως τον μόνο δρόμο δια του οποίου μπορούμε να φθάσουμε στην αγιότητα. Επειδή αμαρτάνουμε καθημερινά και “υπολειπόμεθα της δόξης του Θεού”, η μετάνοια είναι το μόνο συστατικό της καθημερινότητάς μας που μας επιτρέπει την πνευματική πρόοδο. Η αγιότητα που επιζητούμε, με άλλα λόγια, δεν είναι ένας ανέφικτος στόχος, διότι άγιος δεν είναι εκείνος που ποτέ δεν αμαρτάνει, αλλά κυρίως εκείνος που συνεχώς καθαρίζεται από την αμαρτία δια της μετανοίας. Μετανοώ δεν σημαίνει ότι λέω απλώς στον Θεό ότι λυπάμαι για τα λάθη μου. Για να πω ότι μετανόησα αληθινά, πρέπει να βάλω κατά μέρος όλη μου την υπερηφάνεια, να απαρνηθώ τον εγωισμό μου και να παραδεχθώ ότι έσφαλα. Επειδή, μάλιστα, ξέρουμε ότι κανείς δεν θα δει τον Κύριο αν δεν γίνει πρώτα άγιος, αυτή ακριβώς η απόκτηση της αγιότητος πρέπει να γίνει προτεραιότητά μας. Ένα κα...

Ο Χριστιανός εμπιστεύεται το καράβι της ζωής του στον κυβερνήτη Χριστό. Εμπιστευθήτε τον εαυτό σας στα χέρια του Θεού. Κάποτε φοβερή τρικυμία ξέσπασε στη θάλασσα. Ένα καράβι ναυάγησε στον ωκεανό. Οι σειρήνες χτυπούσαν συνεχώς δίδοντας το σήμα του συναγερμού. Αγωνία και πανικός κατέλαβε όλους τους επιβάτες. Ο κίνδυνος ήταν προφανής και ο θάνατος πολύ κοντά. Οι έντρομοι ταξιδιώται ζούν τις τελευταίες τους στιγμές… Ανάμεσα σ’ αυτό το πανικόβλητο πλήθος μόνον ένας μικρός πάνω στο κατάστρωμα παίζει και τραγουδά αμέριμνος. Ο μικρός έδειχνε να μην έχη επαφή με το περιβάλλον. Ένας οργισμένος επιβάτης τον παρετήρησε: «Μικρέ μου, τι τραγουδάς και χοροπηδάς έτσι; Δεν βλέπεις ότι πνιγόμαστε; Εσύ δεν φοβάσαι;». Και ο μικρός με όλη του την αφέλεια απαντά: «Τι να φοβηθώ; Καπετάνιος στο καράβι είναι ο πατέρας μου». Ο μικρός ταξιδιώτης είχε τόση εμπιστοσύνη στον πατέρα του, που πίστευε πως δεν θα διακινδυνεύση ποτέ. Γι’ αυτό και καμιά ταραχή και ανησυχία στην καρδιά του. Στην θέσι του μικρού πα...